(ενα επικό διήγημα για να μαθαίνουν οι μικροί και να ξεράσουν οι μεγάλοι)
...
Όταν μπήκε στο δωμάτιο ο Διονύσης είχε ήδη κατουρηθεί πάνω του απο την αγωνία. ‘‘Χέστης και συ μωρέ;;’’ άκουσε την φωνή απο το μέντιουμ που εκείνη την ώρα προσπαθούσε να εκστασιαστεί μασώντας φύλλα ντουλάπας. ‘‘Λοιπόν πώς μπορώ να σε βοηθήσω ρε πεταμένε;’’ είπε το μέντιουμ για να ακούσει στην συνέχεια όλη την ιστορία με τον άκαρπο έρωτα του Διονύση και της Μαρίζας Γκμοχ.
<< Λοιπόν δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά είσαι πολύ καθυστερημένος. Θα σου κοστίσει λίγο παραπάνω αλλά άκου τι πρέπει να κάνεις. Θα πρέπει να βρείς ένα είδος σπάνιας παπαρούνας στην κορφή ενός βουνού εδώ κοντά.>>
<<Ποιό είναι το όνομα του βουνού αν είναι να πάω σήμερα κιόλας ;;>> ρώτησε γεμάτος προσμονή ο Διονύσης.
<<Λοιπόν,το βουνό λέγεται Μέσος Όρος, είναι 456000 χλμ απο εδώ, με λίγη προσπάθεια μπορεί να χαθείς. Αλλά μην βιάζεσαι τόσο πολύ. Με τέτοια μούτρα νομίζεις αρκεί μία παπαρούνα για να πηδήξεις ;;>>
Εκείνη την ώρα και πάνω που η συζήτηση είχε πάρει φωτιά πετιέται η μαϊμού. ‘‘Της αρέσει να πετιέται, μπαίνει μέσα στον κάδο με τα αποφάγια και περιμένει το σκουπιδιάρικο’’ είπε το μέντιουμ αφήνοντας τον Διονύση με τα μάτια ανοιχτά σαν δύο φαρμακεία εφημερέυοντα. ‘‘Ε την πεταμένη’’ είπε ο Διονύσης και προσπάθησε να ξαναγυρίσει στο θέμα τους. Μίλησε πρώτη όμως η Ξερόλα:‘‘Ξέρεις ακαμάτη, η μαϊμού μου είναι κατατονική, προσπαθεί μερικές φορές να αυτοκτονήσει γιατί δεν αντέχει να βλέπει τις μαϊμουδες που πεινάνε στην Αφρική’’.
<< Μα αυτό είναι χαζό, δεν πεινάνε οι μαϊμούδες στην Αφρική!!>>
<<Αν έιναι να περιμένω απο σένα να καταλάβεις τον πόνο της μελαγχολικής μαϊμούς, τότε ζήσε μαϊμού να φας τριφύλλι.>>
<<Λοιπόν πίσω στα δικά μου κυρία Ξερόλα μου, πείτε μου τί άλλο να κάνω, είμαι αποφασισμένος να την πάρω την Μαρίζα>>
<<Λοιπόν θα πρέπει να πας στο Κογκό. Αλέ ρετούρ, Ζεράρ Ντεπαρτιέ.>>
Ο Διονύσης μαζεύτηκε. Αναρωτιόταν πού θα βρει όλα αυτά τα λεφτά για τα ταξίδια που η κυρία Ξερόλα του ζητούσε να κάνει για να φέρει κοντά την αγαπημένη του. Είχε επίσης αρχίσει να παραξενεύεται απο τις περίεργες απαιτήσεις της. Λίγο πριν, του είχε ζητήσει να φέρει λεπτό έντερο απο Ιπποπόταμο που ευδοκιμεί στο ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας. Το μέντιουμ επέμενε οτι το συγκεκριμένο είδος ιπποποτάμου ήταν το μόνο γνήσιο σε ολόκληρο τον κόσμο καθώς ήταν μισό άλογο και μισό ποτάμι, εξ’ού και το όνομα του ιπποπόταμος. Είχε προέλθει απο το τρυφερό ειδύλλιο του ποταμού Ευφράτη και της φοράδας που χέστηκε στ’ αλώνι.
<<Σταλλόνε ;;>>
<< Στ’ αλώνι ρε κουφέ Διονύση.>>
<<Ποιό αλώνι;>>
<<Άστο να πάει στη ευχή ρε καημένε.>>
...43 χρόνια μετά...
Ο Διονύσης μόλις επέστρεφε απο το γαμήλιο ταξίδι. Έπρεπε να παντρευτεί μία Ταιλανδέζα χορεύτρια του χορού της κοιλιάς για να φέρει κοντά του την αγαπημένη του Μαρίζα. Είχε ήδη ανταλλάξει το ένα πνευμόνι του για ένα λαστιχένιο γάντζο απο τα βάθη της Παταγονίας, όπως τον είχε συμβουλέψει το μέντιουμ. Τον πονούσε και το πόδι του, το ένα που του είχε απομείνει, καθώς το άλλο το είχε προσφέρει ως τροφή στους καλλικάντζαρους της Ουρουγουάης ωστε να έχει την έυνοια τους στο ετήσιο κυνήγι αγριόπαπιας ( ξάφνου θυμήθηκε τα γαμωσταυρίδια που είχε ακούσει απο τις πάπιες που είχαν πιάσει τότε, ήταν πολύ άγριες). Ο λαιμός του πονούσε μια που ως τάμα για την αγαπημένη του είχε δώσει τις φωνητικές του χορδές στον Πατέρα Παίσιο, ο οποίος μάθαινε τότε κιθάρα και ήθελε χορδές με φυσικό ήχο. Νύχια φυσικά δεν είχε , ούτε στα χέρια ούτε στα πόδια, τα έιχε βγάλει απο τη ρίζα, αυτό δεν το είχε ζητήσει όμως το μέντιουμ, απλά ο Διονύσης είχε ακούσει λάθος (μια που τα αφτιά του τα είχε δώσει στους Μογγόλους ιθαγενείς απογόνους του Ταμερλάνου ώστε να τα χρησιμοποιήσουν ως πόμολα με αντάλλαγμα να του ψιθυρίσουν τραγούδια της φωτιάς, απαραίτητα για ερωτευμένο που θέλει να γητέυσει την αγαπητικιά του).
...
...
Η Μαρίζα όλα αυτά τα χρόνια περίμενε στωικά, σαν νέα Πηνελόπη , με τη διαφορά οτι είχε κάτσει σε όλους τους μνηστήρες. Όταν μετά απο χρόνια ο Διονύσης επέστρεψε απο τα περιπετειώδη και αμέτρητα ταξίδια του, το σκυλί της οικογένειας όχι μόνο δεν τον κατάλαβε αλλά τον δάγκασε. Χωρίς να πτοηθεί ο Διονύσης μπήκε με ορμή στον Οίκο των Fortunάκηδων και ζήτησε το χέρι της Μαρίζας, η οποία όμως πια δεν είχε ούτε χέρια ούτε πόδια μια που είχε και αυτή επισκεφτεί το ίδιο μέντιουμ (άκαρπος ο έρωτάς τους, χωρίς καρπό και η Μαρίζα). Όπως αποκαλύφθηκε στο τέλος, η Κυρία Ξερόλα έκανε εμπόριο οργάνων, είχε πουλήσει παράνομα δύο μπουζούκια και ένα σαντούρι.
Ο Διονύσης είναι σήμερα αιχμάλωτος πολέμου στον Καύκασο.
Η Μαρίζα Γκμοχ είναι στο extreme makeover της Κευλάνης και προσπαθεί να βάλει ένα χεράκι.
Το μέντιουμ Ξερόλα είναι στο γεντί κουλέ και γράφει το σενάριο για τo sequel της ταινίας ‘ΤRΟΥ’, όπου πιά πρωταγωνιστούν πορνοστάρ και λέγεται ‘ΤON TROY’.
ΤΕΛΟΣ
